De gevleugelde uitspraak ‘zonder wrijving geen glans’ was de afgelopen twee dagen met de leerlingen van de L-klas van het MBO-Amersfoort duidelijk aan de orde.

Esmee Leijen, Remus Nieuwboer en ik zijn vanaf afgelopen februari als leercoaches aan de slag gegaan met een samengestelde kleinere klas leerlingen van de opleiding Zorg en Welzijn van het MBO Amersfoort met veelal een voorlopig negatief studie advies. Leerlingen die niet mee kunnen komen met het reguliere onderwijsprogramma en begeleiding. Een unieke aanpak met een aangepast lesprogramma. Een programma dat net even anders is met kickboksen, dramalessen, gastdocenten, kooklessen en leercoaches die met beide benen in de praktijk staan.

De afgelopen dagen zijn we met elkaar weg geweest naar een eiland in Biddinghuizen. Doel van deze twee dagen voor de leerlingen was een succeservaring laten doormaken, maar ook werken aan de eigen ontwikkeling. 3 outdoor coaches en 2 leercoaches inclusief mijzelf, mochten dit avontuur aangaan met acht leerlingen.

Samen zeilen, BBQ’en, onder een zeiltje in de buitenlucht op het eiland slapen en afsluitend de volgende dag windsurfen en suppen. Klinkt te gek, maar wat was het soms ook met elkaar zoeken. Zoeken hoe we met elkaar in gesprek konden gaan over destructief gedrag, je eigen verantwoordelijkheid in gedrag en je plek als leerlingen in de groep durven innemen. Vrije ruimte creëren zodat moeilijk te begrijpen gedrag naar voren komt en dit vervolgens met elkaar bespreken. Maar ook eerlijk met elkaar zijn en soms als coaches de koppen bij elkaar steken en je afvragen waar je op dat moment goed aan doet.

Een proces met elkaar aangaan waar je de uitkomst nog niet van weet en je soms bij jezelf twijfelt waar het heen gaat. Maar alles draagt bij aan het proces. Aan het eind hebben we de twee dagen afgesloten door elke leerling apart te nemen. De opdracht was als leerling in het midden te gaan staan, omringd door de coaches en alleen maar te ontvangen, zonder te reageren. Nadat elke leerling ondergedompeld was in mooie woorden, werden we teruggeroepen door de leerlingen. Tegen de verwachting in moest elke coach ook in het midden gaan staan en nam elke leerling de tijd en ruimte om mooie woorden over ons uit te spreken.

Jeetje, wat stonden we hier van te kijken en wat een power van deze leerlingen. Eerlijke en oprechte woorden die ons hart raakten. Zo zie je maar weer, soms heb je gewoon iets langer de tijd nodig om tot een punt te komen waar je zou willen zijn. Soms is de weg anders dan je denkt dat in eerste instantie goed lijkt, maar wanneer je soms de controle los laat en intuïtief kijkt wat op dat moment nodig is, ontstaan er mooie dingen en geeft dat ruimte om je te laten verrassen!