Afgelopen jaren zie je toename in complexe zorgvragen binnen de gehandicaptensector. Met name bij cliënten met een verstandelijke beperking en bijkomende complexe problematiek zoals verslaving en psychische problematiek. Deze situaties leiden nogal eens tot noodgedwongen overplaatsing naar een crisisplek. Om dit te voorkomen is het crisis- en ondersteuningsteam in het leven geroepen. Wat vijf jaar geleden door het Zilveren Kruis in het leven is geroepen als een pilot, is inmiddels uitgegroeid tot een gespecialiseerd team wat bestaat uit een psychiater, GZ-psychologen en casemanagers, waaronder ikzelf. Met daarboven een crisisregisseur, die fungeert als ‘voordeur’ voor het C.O.T. en de verbindende schakel is tussen het C.O.T. en de zorgvrager. Wat mij elke keer weer positief verrast is dat teams bereid zijn zich open te stellen voor de komst van het C.O.T. en een kijkje willen geven in de keuken. Vervolgens proberen we samen met het team te kijken wat zij nodig hebben om het systeem rondom de cliënt te verstevigen zodat de cliënt maar ook het systeem eromheen niet omvalt.

Regelmatig zie ik bij casussen dat er sprake is van een verstandelijke beperking i.c.m. psychische problematiek. Uit onderzoek is dan ook gebleken dat mensen met een verstandelijke beperking drie tot vier keer zoveel kans hebben op het ontwikkelen van psychische problemen. Toch is er vaak nog een scheiding tussen de VG en de GGZ. De VG heeft onvoldoende kennis in huis van psychische en verslavingsproblematiek en de GGZ heeft onvoldoende kennis in huis over de VG. Gelukkig buigen beide sectoren steeds vaker naar elkaar toe en is er bereidheid samen te werken en kennis te delen. Het Trimbos-instituut heeft onderzoek gedaan naar de instellingen die deze doelgroep bedienen. 70% van de medewerkers is tevreden over de onderlinge samenwerking, maar de helft geeft ook aan dat scholing nodig is en blijft. Kennis is vaak nog teveel gebonden aan één persoon terwijl teams ook behoefte hebben aan meer kennis van dubbel- en triple-problematiek.

Dit maakt voor mij het werken als casemanager in het C.O.T. en als trainer van Bureau Kick Off zo mooi en uitdagend. Namelijk dat ik een beetje bij mag dragen aan het slaan van een brug tussen de VG en psychiatrie.